Bij een enkele kop van een bericht denk je zo, na gaat het gebeuren. Dit is er zo;n bericht “Bos: Akkoord G20 over aanpak bonussen”.
Je denk dat het actuele onderwerp "bonussen" stevig wordt aangepakt, maar dat lijk mee te vallen. Althans dat maak ik op uit het volgende bericht dat ik hier vond.
Bos: Akkoord G20 over aanpak bonussen
De leden van de G20 hebben vrijdag in Pittsburgh een akkoord bereikt over de aanpak van bonussen in de financiële sector.
Volgens minister Wouter Bos (Financiën) wordt er een einde gemaakt aan meerjarig gegarandeerde bonussen, wordt de ruimte voor bonussen beperkt wanneer de financiële positie van de bank in het geding is en kan de Raad van Commissarissen uitgekeerde beloningen terughalen. Bos wees erop dat met het akkoord ook wereldwijd toezichthouders zich achter de afspraken scharen.
Er komt geen maximum aan bonussen die banken kunnen uitkeren.
Tja, een kort bericht maar daar staat dat men nog steeds excessieve beloningen kan uitkeren. Niet als de bank bijna failliet gaat, maar anders kunnen de miljoenen weer worden uitgekeerd. In een ander bericht geeft aan dat de bankemployees geen bonus nodig hebben.
Dexia schrapt 602 banen om EUR600 mln te besparen
Dexia wil 602 banen schrappen om EUR600 miljoen te bezuinigen, zo maakte de Belgische bank vrijdag bekend. De personeelsbezuinigingen moeten tot en met 2011 plaatsvinden. In België gaan 445 banen verloren, in Frankrijk 14 en in Luxemburg 143. De bank zei verder EUR200 miljoen te willen besparen in 2009. De bezuinigingen zijn onderdeel van een transformatie van het bedrijf nadat het EUR6,4 miljard aan overheidssteun kreeg van de Belgische, Franse en Luxemburgse regeringen gedurende de financiële crisis.
Redelijke salarissen bij Dexia
602 banen schrappen om EUR600 miljoen te besparen!! Zou dat betekenen dat er per baan bijna 1 miljoen wordt uitgekeerd. Natuurlijk kost een werkplek ook wat, maar zelfs al houd ik rekening met die kostenpost dan nog houden de medewerkers een redelijke salaris over.
Einde bonuscultuur
Voor degene die blijven werken bij Dexia is de bonus misschien nooit weggeweest, maar door deze actie is die gegarandeerd. De bezuiniging zorgt er immers voor dat de financiële positie van de bank niet in het geding is. Gelukkig maar!
Een krachtdadige aanpak van de G20. Daardoor is het einde van de bonuscultuur ingeluid, toch?
vrijdag 25 september 2009
dinsdag 22 september 2009
Een goed voorbeeld moet je volgen
Weer eens een opmerkelijk verhaal over het toekennen van bonnussen. Nu zijn de banken niet in beeld, maar de bonussen die worden toegekend bij de publieke en semipublieke sector. Jawel, onder het motto een goed voorbeeld moet je volgen doet de publieke en semipublieke sector vrolijk mee met het bonusbal. Het gaat om het volgende bericht.
Hoogste bonussen bij ziekenhuizen
Ziekenhuizen en woningcorporaties betalen bestuurders de hoogste bonussen. Dat blijkt uit de top-25 van bonussen in de publieke en semipublieke sector, waaronder scholen, ziekenhuizen, zorginstellingen en woningcorporaties, die het NRC heeft samengesteld.
De lijst bevat informatie uit jaarverslagen van departementen en organisaties die gefinancierd worden uit belasting- en premieheffingen of die maatschappelijke doelen moeten nastreven.
De hoogste bonus, een premie van 79.865 euro om een werknemer voor meerdere jaren vast te houden, ging vorig jaar naar een jachtvlieger bij het ministerie van Defensie. Op de lijst staan negen directeuren van ziekenhuizen, een directeur van een thuiszorgorganisatie en zes directeuren van woningcorporaties.
De bonussen zijn doorgaans gekoppeld aan het behalen van concrete doelstellingen, maar de verantwoording daarover is wisselend. Fusies blijken een factor van betekenis te zijn bij het toekennen van bonussen, zoals bij het samengaan van twee woningcorporaties tot Ymere (noordelijke Randstad) en Stadgenoot (Amsterdam), en bij de overname door zorgbedrijf Cordaan in Amsterdam van het failliete Amsterdam Thuiszorg.
Maatschappelijke doelen nastreven
Het opmerkelijke aan dit bericht is tweeledig. Enerzijds moeten dergelijke instellingen met hun gelden zo veel mogelijk maatschappelijke doelen nastreven. Hoe meer ze extra uitkeren aan bonnussen des te minder blijft er over voor de doelen. Maar daarbij plaats ik de kanttekening dat de hoogste bonus op de lijst top 25 hoogste bonussen in de (semi)publieke sector bijna 80k euro bedraagt en de laagste 25k. Daar komt een bankier zijn bed niet voor uit.
Concrete doelstellingen
Het tweede punt steekt mij meer. Normaliter zijn de bonussen gekoppeld aan het behalen van concrete doelstellingen. Volgens dit bericht is de verantwoording daarover wisselend. Fusies blijken een factor van betekenis te zijn bij het toekennen van bonussen.
Fusie rond betekent; bonus
De statistieken geven aan dat ongeveer 70% van alle fusies en overnames geen waarde creëert. Er zijn natuurlijk wel redenen te bedenken voor het mislukken van fusies zoals "Niet cultuur maar manager oorzaak van mislukte fusie" en "Fusie mislukt door te weinig aandacht voor personeel", maar daar gaat het niet om.
Het punt is dat een bestuurder van een maatschappelijke organisatie een bonus krijgt als de fusie rond is, maar daardoor is die fusie nog niet geslaagd. Sterker nog de kans dat de fusie geen waarde toevoegd is ruim tweemaal zo groot als de kans dat de fusie waarde toevoegd. En waarde toevoegen zou je een succesfactor kunnen noemen, maar dat alle werknemers onder een nieuwe naam werken en/of in één (nieuw) kantoor niet.
Overigens geeft de het tekstdeel "de verantwoording daarover is wisselend" mij ook geen goed gevoel.
Hoogste bonussen bij ziekenhuizen
Ziekenhuizen en woningcorporaties betalen bestuurders de hoogste bonussen. Dat blijkt uit de top-25 van bonussen in de publieke en semipublieke sector, waaronder scholen, ziekenhuizen, zorginstellingen en woningcorporaties, die het NRC heeft samengesteld.
De lijst bevat informatie uit jaarverslagen van departementen en organisaties die gefinancierd worden uit belasting- en premieheffingen of die maatschappelijke doelen moeten nastreven.
De hoogste bonus, een premie van 79.865 euro om een werknemer voor meerdere jaren vast te houden, ging vorig jaar naar een jachtvlieger bij het ministerie van Defensie. Op de lijst staan negen directeuren van ziekenhuizen, een directeur van een thuiszorgorganisatie en zes directeuren van woningcorporaties.
De bonussen zijn doorgaans gekoppeld aan het behalen van concrete doelstellingen, maar de verantwoording daarover is wisselend. Fusies blijken een factor van betekenis te zijn bij het toekennen van bonussen, zoals bij het samengaan van twee woningcorporaties tot Ymere (noordelijke Randstad) en Stadgenoot (Amsterdam), en bij de overname door zorgbedrijf Cordaan in Amsterdam van het failliete Amsterdam Thuiszorg.
Maatschappelijke doelen nastreven
Het opmerkelijke aan dit bericht is tweeledig. Enerzijds moeten dergelijke instellingen met hun gelden zo veel mogelijk maatschappelijke doelen nastreven. Hoe meer ze extra uitkeren aan bonnussen des te minder blijft er over voor de doelen. Maar daarbij plaats ik de kanttekening dat de hoogste bonus op de lijst top 25 hoogste bonussen in de (semi)publieke sector bijna 80k euro bedraagt en de laagste 25k. Daar komt een bankier zijn bed niet voor uit.
Concrete doelstellingen
Het tweede punt steekt mij meer. Normaliter zijn de bonussen gekoppeld aan het behalen van concrete doelstellingen. Volgens dit bericht is de verantwoording daarover wisselend. Fusies blijken een factor van betekenis te zijn bij het toekennen van bonussen.
Fusie rond betekent; bonus
De statistieken geven aan dat ongeveer 70% van alle fusies en overnames geen waarde creëert. Er zijn natuurlijk wel redenen te bedenken voor het mislukken van fusies zoals "Niet cultuur maar manager oorzaak van mislukte fusie" en "Fusie mislukt door te weinig aandacht voor personeel", maar daar gaat het niet om.
Het punt is dat een bestuurder van een maatschappelijke organisatie een bonus krijgt als de fusie rond is, maar daardoor is die fusie nog niet geslaagd. Sterker nog de kans dat de fusie geen waarde toevoegd is ruim tweemaal zo groot als de kans dat de fusie waarde toevoegd. En waarde toevoegen zou je een succesfactor kunnen noemen, maar dat alle werknemers onder een nieuwe naam werken en/of in één (nieuw) kantoor niet.
Overigens geeft de het tekstdeel "de verantwoording daarover is wisselend" mij ook geen goed gevoel.
zaterdag 12 september 2009
Niet alleen in de VS leeft men op de pof
De teller in de linkerkolom van deze website toont de staatsschuld als pijnlijk gevolg van de recessie
Tegen de tijd dat je dit artikel uit hebt is onze nationale schuld met pakweg een ton gestegen. De crisis slaat een enorm gat in de begroting. Voor nieuw beleid is de komende jaren geen cent meer over.
Iedere dag neemt de schuld van de Nederlandse overheid gemiddeld met meer dan 47 miljoen euro toe. Ieder uur komt er bijna twee miljoen bij. Iedere seconde loopt de staatsschuld met ruim 550 euro op.
National Debt Clock
De Amerikanen zijn vertrouwd met dit soort sommetjes. Al sinds 1989 hangt er in New York een meter die tot op de dollar nauwkeurig de Amerikaanse staatsschuld weergeeft. Eerst hing de National Debt Clock op 42nd Street bij Time Square, tegenwoordig hangt hij aan een gebouw op Sixth Avenue.
De bedenker was vastgoedhandelaar Seymour Durst, die met zijn klok de aandacht wilden vestigen op de snel uit de hand lopende Amerikaanse schuld. President Ronald Reagan had in de jaren tachtig een populistische cocktail van meer uitgaven en lagere belasting bedacht en als gevolg daarvan was de nationale schuld geëxplodeerd. Durst maakte zich daar zorgen om.
Terecht, want iedere dollar of euro extra schuld vermindert de slagkracht van overheid en economie. Door de rentelasten blijft er minder geld over voor zaken als onderwijs en infrastructuur. En uiteindelijk moet er worden afgelost, en moet de overheid via bezuinigingen en lastenverzwaring op een begrotingsoverschot uitkomen.
Onze eigen schuldmeter
Nederlanders zouden zich daar misschien nog wel meer zorgen over moeten maken dan de Amerikanen. Onze bevolking zal de komende decennia sneller en meer vergrijzen dan die van de VS. De noodzaak voor een lage schuld en een evenwichtige begroting is hier dan ook groter.
Het werd dan ook tijd dat Nederland zijn eigen klok krijgt. Op de Z24 Staatsschuldmeter tikt er iedere seconde onverbiddelijk iets meer dan 550 euro bij. Hoeveel deze schuld per Nederlander bedraagt, kun je ook op de meter zien.
Bos zelfverzekerd
Als het aan Wouter Bos had gelegen, had de Staatsschuldmeter omlaag in plaats van omhoog geteld. Bij zijn aantreden presenteerde de minister van Financiën nog glorieuze begrotingen met keurige overschotten. De staatschuld zou afnemen tijdens zijn kabinetsperiode.
Op Prinsjesdag 2007 sprak Bos het parlement zelfverzekerd toe: "Vandaag bied ik u een Miljoenennota aan waarin vier jaar achtereen, elk jaar weer een overschot op de begroting wordt gepresenteerd. Voor het eerst sinds 1954."
Het liep anders. De kredietcrisis kwam er tussen. Bos moest geld uit trekken om banken redden en bedrijven steunen, terwijl de belastinginkomsten snel daalden.
Grootste schuld ooit
Komende dinsdag presenteert Bos de begroting voor 2010. Daarin staat naar verwachting een begrotingstekort van zo’n 38 miljard euro. Dat is het grootste tekort sinds 1814, het vroegste jaar waarvoor gegevens bekend zijn. In 1814 kwam de overheid 6,4 miljoen gulden tekort – omgerekend 2,9 miljoen euro.
De staatsschuld bedroeg dat jaar 350 miljoen. In 2010, zo verwacht het CPB is dat 381 miljard, ruim duizend maal zoveel. Nog nooit stond Nederland zoveel in de min. (Zie: In Beeld: Twee eeuwen schuld)
Natuurlijk, een gulden was in 1814 veel meer waard en de Nederlandse economie was vele malen kleiner. Als percentage van het bruto binnenlands product is de huidige schuld kleiner dan in 1814.
Jaren van bezuinigen
Maar de miljarden drukken toch zwaar op de begroting van Bos en die van zijn opvolgers. Nederland heeft in twee crisisjaren met grote tekorten, de mogelijkheden van de politiek voor decennia beperkt.
We krijgen vele jaren met harde bezuinigingen, en voor lastenverlichting is geen cent meer. Net zo lang totdat de Staatsschuldmeter tot stilstand komt, en daarna af gaat tellen.
Dit artikel is vrijwel letterlijk overgenomen van de website van Z24
Tegen de tijd dat je dit artikel uit hebt is onze nationale schuld met pakweg een ton gestegen. De crisis slaat een enorm gat in de begroting. Voor nieuw beleid is de komende jaren geen cent meer over.
Iedere dag neemt de schuld van de Nederlandse overheid gemiddeld met meer dan 47 miljoen euro toe. Ieder uur komt er bijna twee miljoen bij. Iedere seconde loopt de staatsschuld met ruim 550 euro op.
National Debt Clock
De Amerikanen zijn vertrouwd met dit soort sommetjes. Al sinds 1989 hangt er in New York een meter die tot op de dollar nauwkeurig de Amerikaanse staatsschuld weergeeft. Eerst hing de National Debt Clock op 42nd Street bij Time Square, tegenwoordig hangt hij aan een gebouw op Sixth Avenue.
De bedenker was vastgoedhandelaar Seymour Durst, die met zijn klok de aandacht wilden vestigen op de snel uit de hand lopende Amerikaanse schuld. President Ronald Reagan had in de jaren tachtig een populistische cocktail van meer uitgaven en lagere belasting bedacht en als gevolg daarvan was de nationale schuld geëxplodeerd. Durst maakte zich daar zorgen om.
Terecht, want iedere dollar of euro extra schuld vermindert de slagkracht van overheid en economie. Door de rentelasten blijft er minder geld over voor zaken als onderwijs en infrastructuur. En uiteindelijk moet er worden afgelost, en moet de overheid via bezuinigingen en lastenverzwaring op een begrotingsoverschot uitkomen.
Onze eigen schuldmeter
Nederlanders zouden zich daar misschien nog wel meer zorgen over moeten maken dan de Amerikanen. Onze bevolking zal de komende decennia sneller en meer vergrijzen dan die van de VS. De noodzaak voor een lage schuld en een evenwichtige begroting is hier dan ook groter.
Het werd dan ook tijd dat Nederland zijn eigen klok krijgt. Op de Z24 Staatsschuldmeter tikt er iedere seconde onverbiddelijk iets meer dan 550 euro bij. Hoeveel deze schuld per Nederlander bedraagt, kun je ook op de meter zien.
Bos zelfverzekerd
Als het aan Wouter Bos had gelegen, had de Staatsschuldmeter omlaag in plaats van omhoog geteld. Bij zijn aantreden presenteerde de minister van Financiën nog glorieuze begrotingen met keurige overschotten. De staatschuld zou afnemen tijdens zijn kabinetsperiode.
Op Prinsjesdag 2007 sprak Bos het parlement zelfverzekerd toe: "Vandaag bied ik u een Miljoenennota aan waarin vier jaar achtereen, elk jaar weer een overschot op de begroting wordt gepresenteerd. Voor het eerst sinds 1954."
Het liep anders. De kredietcrisis kwam er tussen. Bos moest geld uit trekken om banken redden en bedrijven steunen, terwijl de belastinginkomsten snel daalden.
Grootste schuld ooit
Komende dinsdag presenteert Bos de begroting voor 2010. Daarin staat naar verwachting een begrotingstekort van zo’n 38 miljard euro. Dat is het grootste tekort sinds 1814, het vroegste jaar waarvoor gegevens bekend zijn. In 1814 kwam de overheid 6,4 miljoen gulden tekort – omgerekend 2,9 miljoen euro.
De staatsschuld bedroeg dat jaar 350 miljoen. In 2010, zo verwacht het CPB is dat 381 miljard, ruim duizend maal zoveel. Nog nooit stond Nederland zoveel in de min. (Zie: In Beeld: Twee eeuwen schuld)
Natuurlijk, een gulden was in 1814 veel meer waard en de Nederlandse economie was vele malen kleiner. Als percentage van het bruto binnenlands product is de huidige schuld kleiner dan in 1814.
Jaren van bezuinigen
Maar de miljarden drukken toch zwaar op de begroting van Bos en die van zijn opvolgers. Nederland heeft in twee crisisjaren met grote tekorten, de mogelijkheden van de politiek voor decennia beperkt.
We krijgen vele jaren met harde bezuinigingen, en voor lastenverlichting is geen cent meer. Net zo lang totdat de Staatsschuldmeter tot stilstand komt, en daarna af gaat tellen.
Dit artikel is vrijwel letterlijk overgenomen van de website van Z24
zondag 6 september 2009
De faillisementen komen
Het lijkt allemaal nog wel mee te vallen met de economische crisis. Althans dat suggereert de eerste zin van het volgende bericht.
Weer een faillissement
Ondanks de economische crisis, is Nedfield pas het tweede beursgenoteerde bedrijf dat dit jaar failliet is gegaan. Er staan echter meer bedrijven op omvallen.
Het faillissement van Nedfield komt niet onverwacht. Het uit de ooit bloeiende computerfabrikant Tulip voortgekomen bedrijf leed al jaren verlies. Drie maanden geleden was al surseance van betaling aangevraagd, waarop meestal een faillissement volgt.
Eerder verging beddenfabrikant Dico hetzelfde lot, die overigens al jaren op sterven na dood lag. Opmerkelijk is dat juist deze week een directeur van International Assets voor twee jaar geschorst werd, omdat hij met voorkennis handelde op een koopadvies voor Dico in het televisieprogramma Business Class.
Dit haalt het echter niet bij het schandaal rond Van der Moolen, dat deze week eveneens breed uitgemeten in de pers kwam. De onlangs opgestapte topman Richard den Drijver blijkt zich als keizer Nero te hebben gedragen, zoals zo fraai door de Volkskrant werd opgetekend.
Mede afgaande op de koersontwikkeling moet ook voor het voortbestaan van de Vivenda Media Groep gevreesd worden. Het in vastgoed gespecialiseerde multimediabedrijf is zwaar verliesgevend. En hoe staat het met andere beursfondsen? Gaan Innoconcepts en Spyker het redden? Hoelang kan Antonov blijven doorgaan met het uitgeven van nieuwe aandelen?
Zolang financiers vertrouwen houden is er weinig aan de hand, maar dat kan zo maar omslaan. Wees daarom erg voorzichtig met het beleggen in dit soort bedrijven. Het potentieel aantrekkelijke rendement weegt slechts zelden op tegen het enorme risico.
Help, de beurs loopt leeg
De lijst 'afblijfbedrijven' is bijna compleet. Hoewel niet met zekerheid is aan te geven dat de volgende bedrijven op de lijst risicobedrijven thuishoren wil ik hem aanvullen met:
- SOPHEON
- SAMAS NV
- ROOD TESTHOUSE
- BLUE FOX ENTERPRISE
- QURIUS
Ook voor deze bedrijven geldt dezelfde waarschuwing, dus wees erg voorzichtig met het beleggen in dit soort bedrijven. Zelfs al is of lijkt de beurs momenteel in rustiger vaarwater terecht zijn gekomen. Een gewaarschuwd mens telt voor twee.
Mochten deze bedrijven (of een groot deel ervan) omvallen dan loopt de Amsterdamse beurs leeg. Maar is dat een aderlating..........!
Weer een faillissement
Ondanks de economische crisis, is Nedfield pas het tweede beursgenoteerde bedrijf dat dit jaar failliet is gegaan. Er staan echter meer bedrijven op omvallen.
Het faillissement van Nedfield komt niet onverwacht. Het uit de ooit bloeiende computerfabrikant Tulip voortgekomen bedrijf leed al jaren verlies. Drie maanden geleden was al surseance van betaling aangevraagd, waarop meestal een faillissement volgt.
Eerder verging beddenfabrikant Dico hetzelfde lot, die overigens al jaren op sterven na dood lag. Opmerkelijk is dat juist deze week een directeur van International Assets voor twee jaar geschorst werd, omdat hij met voorkennis handelde op een koopadvies voor Dico in het televisieprogramma Business Class.
Dit haalt het echter niet bij het schandaal rond Van der Moolen, dat deze week eveneens breed uitgemeten in de pers kwam. De onlangs opgestapte topman Richard den Drijver blijkt zich als keizer Nero te hebben gedragen, zoals zo fraai door de Volkskrant werd opgetekend.
Mede afgaande op de koersontwikkeling moet ook voor het voortbestaan van de Vivenda Media Groep gevreesd worden. Het in vastgoed gespecialiseerde multimediabedrijf is zwaar verliesgevend. En hoe staat het met andere beursfondsen? Gaan Innoconcepts en Spyker het redden? Hoelang kan Antonov blijven doorgaan met het uitgeven van nieuwe aandelen?
Zolang financiers vertrouwen houden is er weinig aan de hand, maar dat kan zo maar omslaan. Wees daarom erg voorzichtig met het beleggen in dit soort bedrijven. Het potentieel aantrekkelijke rendement weegt slechts zelden op tegen het enorme risico.
Help, de beurs loopt leeg
De lijst 'afblijfbedrijven' is bijna compleet. Hoewel niet met zekerheid is aan te geven dat de volgende bedrijven op de lijst risicobedrijven thuishoren wil ik hem aanvullen met:
- SOPHEON
- SAMAS NV
- ROOD TESTHOUSE
- BLUE FOX ENTERPRISE
- QURIUS
Ook voor deze bedrijven geldt dezelfde waarschuwing, dus wees erg voorzichtig met het beleggen in dit soort bedrijven. Zelfs al is of lijkt de beurs momenteel in rustiger vaarwater terecht zijn gekomen. Een gewaarschuwd mens telt voor twee.
Mochten deze bedrijven (of een groot deel ervan) omvallen dan loopt de Amsterdamse beurs leeg. Maar is dat een aderlating..........!
Abonneren op:
Posts (Atom)
