Analyse AEX index 23 juli 2010

In dit artikel analyseer ik de AEX-index op basis van de daggrafiek en de weekgrafiek. Ik schrijf zeer korte artikelen, maar naar mijn mening zijn de analyses wel te volgen. En met volgen bedoel ik dat u ze met een beetje kennis van technische analyse kunt begrijpen. Dit artikel wordt ondersteund met twee grafieken. De dag- en weekgrafiek van de AEX.

Op dagbasis geven de indicatoren aan dat de stijging spoedig eindigt. De indicatoren heb ik niet bij de grafiek geleverd, maar ik gebruik hierbij de MACD en de Williams indicator. Op basis van dit beeld verwacht ik dat de Index hooguit tot de 342 punten zal stijgen. In de grafiek is dat niveau gemarkeerd met de rode lijn. Die ligt op hetzelfde niveau als de toppen die op 21 juni en 13 mei zijn bereikt.




Op weekbasis is er meer ruimte voor een stijging. Ook hiervoor gebruik ik de genoemde indicatoren. Ik verwacht dat de stijging op 358 punten eindigt, maar het is nog maar de vraag of dat niveau zal worden bereikt.




Conclusie.
De AEX kan nog wel iets stijgen. Op basis van de weekgrafiek kan die stijging zelf nog 5% stijgen, maar vooralsnog adviseer ik om daar niet op te anticiperen en te wachten totdat de signalen van in beide timeframes consistent zijn.

Stresstest en frauderende scholen

Ik heb weer een paar artikelen gelezen die zeker in hun samenhang opmerkelijk zijn. Het betreft de volgende berichten:

Stresstest geeft voorlopig rust
Geen rijen voor de pinautomaat, geen inderhaast belegde persconferenties van ministers van Financiën die miljardeninjecties aankondigden. En geen paniek op de effectenbeurzen die nog open waren.

Het bleef rustig, gisteravond, toen het College van Europese Banktoezichthouders (CEBS) de uitkomst bekendmaakte van de ‘stresstest’ onder 91 Europese banken. Die uitkomst heeft de financiële wereld, van spaarders tot speculanten, voorlopig gerustgesteld.

Voldoende kapitaal
Zoals verwacht heeft een ruime meerderheid van de getoetste banken in Europa de proeve van weerbaarheid doorstaan. Zij blijken voldoende kapitaal achter de hand te hebben voor onverhoopt nieuw macro-economisch onheil.

De stresstest simuleerde een crisissituatie waarbij de bank fictief „een combinatie van schokken” kreeg toegediend, zoals een betrokken bankier het gisteren chirurgisch uitdrukte: oplopende rentes, dalende beurskoersen, instortende huizenmarkt. En vooral ook staatsobligaties van wankele Europese economieën die opnieuw onderuitgaan.

Onder deze onwaarschijnlijke, maar ook weer niet onmogelijk geachte omstandigheden zou het gros van de westerse bankwereld met gemak overleven, aldus de stresstest. Het bufferkapitaal dat banken moeten aanhouden voor tegenvallers slinkt uiteraard, maar blijft voldoende overeind.

Kapitaalgaten
Dat zeven banken voor de test zakten was ook niet onverwacht: vijf lokale Spaanse spaarbanken, een Griekse boerenleenbank en de Duitse vastgoedbank Hypo Real Estate. De falende banken kondigden gisteravond, of al eerder deze week, maatregelen aan om hun kapitaalgaten te dichten, al dan niet met steun van hun nationale overheid. Gezamenlijk hebben zij 3,5 miljard extra nodig.

De dissonanten konden de feestelijke boodschap van de centrale toezichthouder niet verstoren. De uitkomst van de stresstest „bevestigt de veerkracht” van het Europese bankensysteem, aldus de Europese Centrale Bank (ECB).

Toch is er scepsis. Van economen en analisten die klagen dat de test te gemakkelijk zou zijn. Een slagingspercentage van 92,3 procent acht men ongeloofwaardig hoog.

Methodiek
Op één punt hebben ECB en CEBS critici de mond gesnoerd. De financiële wereld vreesde weinig details te horen over de gehanteerde methodiek. Dat bleek niet het geval. De uitgebreide rapporten van alle 91 geteste banken staan nu op internet, inclusief alle economische horrorvariabelen. Dat geeft een ongekend inzicht in de veerkracht van de banken, maar ook in hun kwetsbaarheid.

Het volgende bericht heeft niets met de financiële wereld te maken. Het gaat over het sjoemelen met cijfers door scholen.

Scholen sjoemelen met cijfers wegens subsidie
Middelbare scholen hogen cijfers van leerlingen kunstmatig op om het imago van de school en subsidies te redden.

Zittenblijvers tasten de goede naam van een school aan wat aanmeldingen kost. Scholen krijgen geld per aanmelding. Bij de krant zijn voorbeelden bekend van gesjoemel.

Zo zijn er scholen die eindcijfers met één punt ophogen. In andere gevallen wordt er simpelweg een quotum gesteld dat niet meer dan twintig procent van de leerlingen mag blijven zitten.

Volgens voorzitter Walter Dresscher van de Algemene Onderwijsbond (AOb) is het belang van scholen om de cijfers hoog te houden zonneklaar. 'Die scholen krijgen per leerling geld. Zie daar het belang voor de besturen.'

De Onderwijsinspectie reageert in de krant niet verrast. Hoewel er geen voorbeelden bekend zijn bij de inspectie noemt een woordvoerder de fraude 'voorstelbaar'.

Onlangs kwamen hbo's al onder vuur te liggen wegens dubieuze afstudeertrajecten. De Hogeschool InHolland in Haarlem zou studenten die te lang over hun studie doen makkelijke vervangende opdrachten geven, waardoor ze alsnog afstuderen. De hbo's krijgen geld per voltooide studie. Er is een onderzoek gestart naar die praktijken.

Belang
Wat mij in deze artikelen opvalt is het woord "belang".

Scholen houden de cijfers hoog omdat ze per leerling geld krijgen. Dat is van belang voor de besturen van de scholen.

Niemand, en zeker de financiele wereld heeft geen belang bij rijen voor de pinautomaat, inderhaast belegde persconferenties van ministers van Financiën die miljardeninjecties aankondigden en paniek op de effectenbeurzen. Maar of ze daardoor sjoemelen met de cijfers.............. ik weet het niet.

Ze hebben het voordeel van de twijfel door het in de openbaarheid brengen van de uitgebreide rapporten van alle 91 geteste banken. Daarentegen zal het niet de eerste keer zijn dat de cijfers in werkelijkheid net iets anders blijken te zijn dan in de rapporten vermeld.

Kennelijk is in de olie een synoniem van het kopen van olie

PVM Oil noemt zich zelf ’s werelds leidende makelaar in olie-instrumenten. Het is een privaat concern en alle aandelen zijn in handen van haar medewerkers. Eén van die medewerkers is trader Stephen Perkins.

Op 26 en 27 juni 2010 organiseerde PVM Oil een golfweekend, om de groepsgeest wat aan te wakkeren. Trader Perkins was ook aanwezig en hij greep enthousiast naar al wat drinkbaar en alcoholisch was. Veel balletjes heeft hij niet geklopt, veel glazen achterover geslagen wel.

Zoveel glazen, dat hij de maandag en de dinsdag na de golf nog altijd zwaar beneveld was. Zo zwaar, dat hij zich in de nacht van 29 op 30 juni achter zijn laptop neerplofte en breed glimlachend 7,125 miljoen vaten Brent Crude bestelde voor het bedragje van meer dan 500 miljoen USD. Binnen de 2 uren was de hele operatie afgehandeld, die neerkwam op 30% van de volledige productie van de OPEC.

Uiteraard werd hij wakker met een kater en probeerde vervolgens te doen alsof er niets was gebeurd. Hij verzond een SMS-bericht naar zijn baas met de vraag om een vrije dag voor een ziek familielid.

Toen de Brent Oil Futures op 30 juni openden, knalde de prijs meteen 2,5 dollar hoger. Bij het management van PVM Oil knipperden ze een paar keer met hun ogen en kregen al snel beeld dat zij -als gevolg van een reeks van niet toegestane transacties- een aanzienlijke hoeveelheden oliefutures bezaten. Robin Bieber, directeur van PVM Oil Futures Ltd, meldde in een e-mail verzonden verklaring daarover het volgende: "Toen dit werd ontdekt werden de posities op een ordentelijke wijze gesloten. Dat leverde PVM een verlies op van iets minder dan $ 10 miljoen".

Nadat alle door Perkins genomen posities met verlies waren gesloten stond Perkins op straat. Voor Perkins was daarmee de kous nog lang niet af. Eind juni werd hij door de financiële waakhond ServicesAuthority veroordeeld tot een geldboete van 72.000 pond in maandelijkse termijnen gedurende drie jaar te betalen.

Het voorval roept herinneringen op aan het geval-Kerviel waarbij deze Franse trader voor rekening van zijn werkgever Société Générale een verlies van 4,9 miljard euro maakte. Het proces omtrent deze zaak heeft plaatsgevonden in juni 2010 en de uitspraak volgt in oktober.

Ook de ongeoorloofde handel in derivaten door Nick Leeson, die in 1995 eigenhandig de Britse Barings Bank neerhaalde met een verlies van £ 862million, roept herinneringen op.

Inspiratie voor dit artikel komt van deze website.

Ook bedrijven kunnen hun geld maar één keer uitgeven

Weer een opmerkelijk bericht dat ik hierna in zijn geheel weergeef.

Geen geld voor personeel, maar wel voor bonussen.

Tientallen bedrijven hebben vorig jaar op grote schaal personeel ontslagen, maar wel de bonus voor de directie verhoogd. Ook keerden tientallen bedrijven die in 2009 verlies maakten toch een hogere bonus uit aan de topbestuurders.
Dat blijkt uit het jaarlijkse onderzoek van de Volkskrant naar de topsalarissen bij ruim 150 toonaangevende Nederlandse bedrijven.

Door de crisis moesten veel ondernemingen vorig jaar personeel ontslaan of bedrijfsonderdelen verkopen. Bij 92 bedrijven zijn vorig jaar in totaal 132 duizend arbeidsplaatsen geschrapt. Ondanks het personeelsverlies keerden 56 bedrijven een bonus uit aan de directie. Bij 34 bedrijven was de bonus na een ontslagronde zelfs hoger dan het jaar ervoor.

Bedrijven houden bij de toekenning van hun beloning nauwelijks rekening met het verlies van de onderneming. Van de 51 ondernemingen die in 2009 in de rode cijfers doken, hebben er 23 toch een bonus uitgekeerd. In de financiële sector is na de kredietcrisis afgesproken geen bonus meer te betalen als een bedrijf verlies maakt.

Tegenvallers
Negen bedrijven verhoogden hun bonus, terwijl zowel de werknemers (minder banen) als de aandeelhouders vorig jaar tegenvallers moesten incasseren. Bedrijven als verzekeraar Delta Lloyd, afvalbedrijf Van Ganzewinkel en chipmachinefabrikant ASML ontsloegen personeel en maakten verlies, maar desondanks werden de beloningen voor de top verhoogd.
‘Het is bezopen dat er bonussen worden uitgekeerd als een bedrijf verlies maakt of een reorganisatie doorvoert’, zegt bestuurder Henk van der Kolk van FNV Bondgenoten.

Door de economische crisis was de totale beloning van bestuurders vorig jaar voor de tweede keer op rij lager dan het jaar ervoor. De gemiddelde beloning daalde met 8 procent naar 933 duizend euro.

Van de bestuurders van op de AEX genoteerde ondernemingen ontving de KPN-topman Ad Scheepbouwer met 7,4 miljoen euro de hoogste beloning. Dat had hij vooral te danken aan zijn opties en prestatieaandelen. Peter Voser van Shell (6,1 miljoen) en Nancy McKinstry (4,2 miljoen) zitten daar ver onder.


Bedrijven die verlies maken en toch bonus uitkeren:

Bedrijf	Bonus bestuursvoorzitter 2009	Verlies 2009
Van Gansewinkel	615.000	-187.537.000
ASML	507.150	-150.925.000
AMG	391.064	-68.574.363
Robeco	360.000	-13.300.000
Delta Lloyd	324.640	-80.200.000
Unibail-Rodamco	320.068	-1.467.800.000
Draka	319.000	-15.500.000
AirFrance/KLM	300.000	-814.000.000
Octoplus	295.000	-2.957.000
Océ	276.642	-47.134.000

Bron: de Volkskrant


Bedrijven die personeel ontslaan en toch bonus uitkeren:

Bedrijf	Bonus bestuursvoorzitter 2009	Afname personeel
Royal Dutch Shell	1.864.000	-1000
Unilever	1.687.000	-11.000
Arcelor Mittal	1.476.482	-34.164
Heineken	1.125.000	-907
Wolters Kluwer	1.056.000	-1.064
Ahold	737.000	-402
Van Gansewinkel	615.000	-352
KPN	600.000	-5.191
ASML	507.150	-430
Unit4Agresso	477.000	-131

Bron: de Volkskrant

Raden van Commissarissen
Ik vraag me af wat de Raden van Commissarissen doen bij deze bedrijven! En als ze dit beloningsbeleid ter goedkeuring krijgen voorgelegd, dan moeten zij zich afvragen wat de buitenwereld er van denkt en vindt. Met dat uitgangspunt maken zij wellicht ooit een andere afweging.

Bank kopen = kapitaal vernietigen

Mijn oog viel op de volgende artikelen gevonden op diverse websites die in samenhang tenminste opmerkelijk zijn

Topman RBS: aankoop ABN Amro was een fout

De nieuwe topman van de Britse Royal Bank of Scotland (RBS), Stephen Hester, betitelt de aankoop van ABN Amro, in 2007, als een ‘grote fout’. Hester doet dat in een interview in de Duitse krant Welt af Sonntag.

Alles kopen
Volgens Hester bezat RBS onder zijn voorganger Fred Goodwin nauwelijkse enige strategie, maar kocht de bank alles waartoe zich een goede gelegenheid bood. De aankoop van ABN Amro, die RBS deed samen met de bankverzekeraar Fortis en de Spaanse bank Santander, was ‘zowel in financieel als in strategisch opzicht’ fout, aldus Hester, die verder niet over de koop uitwijdt. RBS nam drie jaar geleden het zakelijke gedeelte van ABN Amro over.

Overheid
Bij het uitbreken van de financiele crisis, korte tijd na de verkoop van ABN Amro, bleek RBS zozeer te zijn verzwakt dat de bank door de Britse staat overeind moest worden gehouden. RBS is nog steeds grotendeels in handen van de overheid. Hester laat in de krant weten dat RBS inmiddels de crisis voor een belangrijk deel te boven is. ‘Wij heben weer wat nieuwe ruimte’, aldus Hester.

Tja, RBS en de burgers in het Verenigd Koninkrijk zijn niet blij met de aankoop van AbnAmro

Groenink: ABN Amro binnen enkele jaren 20 miljard waard

ABN Amro kan over enkele jaren € 20 mrd waard zijn. Dat zegt oud-topman Rijkman Groenink tegen BNR Nieuwsradio. De staat zou daarmee fors toeleggen op de investering van € 30 miljard.

‘€ 1,5 tot € 2 mrd euro. Veel meer kunnen ze in goede tijden niet verdienen’, zei Groenink op de vraag wat de winstcapaciteit van de genationaliseerde fusiebank is. ‘Als ze over enkele jaren € 2 mrd verdienen, kan de bank € 20 mrd waard zijn.’

Als dat bedrag klopt dan legt de Nederlandse staat fors toe op de de circa € 30 mrd die bij het redden van delen van ABN en Amro en Fortis is uitgegeven. Groenink zei al eerder dat er maar een kleine kans is dat de Staat dat volledige bedrag terugkrijgt. ABN Amro-topman Gerrit Zalm zei kort geleden ook dat dat ‘moeilijk haalbaar’ wordt.

Groenink was tot de overname van ABN Amro door Fortis, RBS en Santander eind 2007 bestuursvoorzitter.

De Nederlandse belastingbetaler kan ook geen gelukzalig gevoel krijgen van de aankoop van AbnAmro

Bonus bij ABN ondanks miljoenenverlies

ABN Amro lijdt verlies, maar de financieel directeur krijgt een bonus.

David Cole krijgt over 2009 een bonus van 875.000 euro. Hij is de enige bestuurder die een bonus krijgt. Dit blijkt uit het jaarverslag van de bank dat gisteren werd gepubliceerd.

Dit is vreemd omdat er strenge eisen zijn geformuleerd voor de bonussen bij de genationaliseerde bank. Bestuurders krijgen alleen een extraatje als zij hun doelstellingen halen. ABN Amro leed in 2009 een verlies van 117 miljoen euro. Niet een resultaat dat aan de verwachtingen voldoet.

Dat Cole, die per 1 april vertrekt, toch een bonus krijgt komt omdat hij helemaal niet werkt voor de staatsbank ABN Amro. Deze ontstaat pas op 1 april als de juridische splitsing een feit is van de holding waarin de bank werd ondergebracht na de overname in 2007.

Cole was tot vorig jaar directeur-generaal van de ‘oude’ ABN Amro en heeft destijds bedongen dat zijn beloningspakket, in afgeslankte vorm, meeging naar zijn nieuwe functie.

Arme belastingbetalers
Al met al kun je zeggen dat de belastingbetalers uit het Verenigd Koninkrijk en Nederland niet gelukkig zijn met het 'koopje' AbnAmro. Kortom 78 miljoen mensen hebben pech met de aankoop van De Bank. Op basis van deze berichtgeving lijkt het er op dat het alleen voor David Cole goed uitpakt, maar vlak Rijkman Groenink ook niet uit. Hij heeft destijds bij de overname van zijn bank ook een slodige 26 miljoen euro gecasht.